YOKLAMA
EMEL KARAGEDİK

Suların kesildiği yeri göster,
Ateşin söndüğü.
Ses tellerime mandallanmış çığlıklar,
Bana annemi göster.

Islak ellerinde bir demet kır çiçeği,
Mahcup gülümsüyor.
Dudaklarıma konuyor kuş sesleri,
Bana kendimi göster.

Neşeli ıslıklar çal,
Ellerin ceplerinde.
Rüzgârı karşıla,
Bak, sana geliyor.
Bir kıssa çağır sofrana,
Bana dengimi göster.

Hüzünle huzur yer değiştirmeli!
Hüzün, sen en arka sıraya.
Huzur, sen en öne.
Bugün gelmeyen kim ey dünya?
Bana yerimi göster.